امکان اتصال مغز انسان به رایانه ها ممکن می گردد - وبلاگ بهروز

به گزارش وبلاگ بهروز، یک گروه بین المللی از پژوهشگران پیش بینی نموده اند که شاید امکان اتصال مغز انسان به رایانه ها، در آینده ممکن گردد.

به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی میل، دانشمندان و پژوهشگران باور دارند که پیشرفت رایانه ها و بیوتکنولوژی می تواند مغز انسان ها را نیز تحت تأثیر قرار دهد.

یک گروه بین المللی از پژوهشگران در این آنالیز، پیشرفت قابل توجهی را برای ارتباط میان مغز انسان و فضای ابری رایانه ها در چند دهه آینده پیش بینی کردند.

آنها با ترکیب فناوری نانو، هوش مصنوعی و محاسبات قدیمی به این نتیجه رسیدند که انسان ها در آینده می توانند مغز خود را به صورت یکپارچه به فضای ابری رایانه ها متصل نمایند تا اطلاعاتی از اینترنت در زمان واقعی به دست آورند.

رابرت فریتاز(Robert Freitas)، از نویسندگان این پژوهش گفت: نانوبوت هایی که در مغز تعبیه می شوند، می توانند مانند رابط هایی میان ذهن انسان و ابررایانه ها عمل نمایند و امکان دانلود اطلاعات را برای ذهن ممکن سازند.

وی اضافه نمود: این ابزار می توانند عروقی که از سد خونی مغز و یا حتی از سلول های مغز می گذرند، راهنمایی نمایند. سپس، اطلاعات کدگذاری شده را به صورت بی سیم از فضای ابری ابررایانه به زمان واقعی انتقال می دهند و امکان آنالیز و استخراج داده ها را فراهم می نمایند.

به گفته پژوهشگران، به کار بردن نانوبوت ها، موجب توقف ارتباط میان مغز انسان و رایانه ها نمی شوند. شبکه ای از مغزهای متصل شده می تواند یک ابرمغز جهانی به وجود آورد که امکان جمع آوری افکار را فراهم می نماید.

پژوهشگران در آزمایش های اخیر خود توانستند در قالب یک شبکه مغزی، ظرفیت همکاری مغز انسان ها را در کارهای مشترک نشان دهند. آنها سیگنال های الکتریکی مغز چندین داوطلب را با یاری نوار مغزی ثبت کردند و داوطلبان طی یک بازی، به همکاری با یکدیگر پرداختند.

شبکه هایی از این دست با وجود داشتن عملکرد کافی، هنوز در مقایسه با آنچه در آینده مورد انتظار است، ابتدایی به نظر می رسند. دانشمندان عقیده دارند که برای رسیدن مغز به سطوح پیشرفته ای از محاسبه در فضای ابری، باید پیشرفت های گسترده ای در زمینه فناوری و پزشکی صورت گیرد تا امکان انتقال اطلاعات فراهم گردد.

دکتر نونو مارتینز(Nuno Martins)، از پژوهشگران این پروژه گفت: این چالش، تنها یافتن راهی برای انتقال اطلاعات در سطح جهانی نیست بلکه یافتن نحوه تبادل اطلاعات با یاری ابزار نانوبوت هایی است که در مغز تعبیه می شوند.

حتی اگر این فناوری کاملاً وجود داشته باشد، به کار بردن ذرات نانو در مغز انسان به صورت ایمن، دومین چالش بزرگ به شمار می رود. مارتینز اضافه نمود: پیش از به کار بردن نانوذرات در مغز، باید تحلیل های جامعی در خصوص آنها صورت گیرد.

این پژوهش، در مجله Frontiers in Neuroscience به چاپ رسید.