تنفس مصنوعی یک هنر در قلب شهر تهران - وبلاگ بهروز

به گزارش وبلاگ بهروز، ایسنا/ این خبر پیرامون تنفس مصنوعی یک هنر در قلب شهر تهران برای شما مخاطبان عزیز نوشته شده است.

محوطه اطراف تئاتر شهر در هفته های گذشته و در پی قمه کشی اخیر عده ای اراذل و اوباش با نظارت بیشتری از سوی نیروی انتظامی همراه بود و در عین حال میزبان جشنواره تئاتر فجر. اما فارغ از این دو فضا، در روزهایی غرفه هایی نیز در اطراف آن بچشم می خورند که به کارآفرینان اختصاص پیدا نموده بود و شماری از آنان هم رنگ و بوی هنر صنایع دستی را در خود داشتند.

یکی از صاحبان این غرفه ها درباره اینکه شرایط و معیار تخصیص غرفه ها به افراد چه بوده، گفت: غرفه ها تماما رایگان اختصاص داده شدند و معیار اختصاص دادن آن به افراد کار آفرینی بوده است. در حقیقت افراد باید محصولی از خودشان فراوری نموده باشند.

فرش دستبافت و ظروف کار شده اصفهان از جمله محصولاتی بودند که در چند غرفه ای که به محصولات صنایع دستی اختصاص داشت، بیش از همه به چشم می خوردند. گویی که این دو محصول در بین خریداران هواداران بیشتری داشتند و در نتیجه غرفه های متعددی هم به فروش آنها اختصاص پیدا نموده بود.

فرش دستبافت با توجه به شلوغ بودن غرفه مربوطه همانطور که انتظار می رفت، استقبال بیشتری را به خود جلب نموده بود اما این استقبال بیشتر به قیمت کردن محدود میشد. قیمت این فرشها که از 300 هزار تومان آغاز میشد و تا 5 میلیون و پانصد هزار تومان نیز می رسید، به گفته یکی از صاحبان غرفه ها چندان با قدرت خرید مردم همخوانی ندارد اما با این حال گردشگر های خارجی که گذرشان به مرکز شهر می افتد، از این محصولات استقبال خوبی می نمایند.

یک صاحب غرفه در همین رابطه گفت: مردم به فرش دستبافت خیلی علاقه دارند اما قدرت خریدش را ندارند.

در رابطه با برپایی این غرفه ها چند نکته قابل توجه است. نخست حمایت مالی از کارآفرینان که در ذات خود اتفاق مثبتی در شرایط مالی کنونی قلمداد می گردد و دوم کیفیت محصولات.

اما درخصوص کیفیت محصولاتی که در غرفه های مربوط به صنایع دستی برای فروش گذاشته بودند، باید گفت که بیش از همه زیبایی فرش های دستبافتی که در میزان های کوچک و بزرگ برای فروش ارائه شده بود، خودنمایی میکرد و مابقی، اغلب اشیایی بودند که صرفا نام صنایع دستی را با خود به یدک می کشیدند و از سوی صاحبانشان به صورت صنعتی فراوری و ارائه می شدند.

به عبارتی میتوان گفت سناریوی چالش کیفیت محصولات که در سی و پنجمین نمایشگاه بین المللی صنایع دستی هم به نوعی شاهد آن بودیم، همچنان با ارائه آثاری از این دست و در مقیاس کوچکتر تکرار می گردد.