از سیروئیه تا دانشگاه شریف... - وبلاگ بهروز

به گزارش وبلاگ بهروز، همین چند وقت پیش بود که خبر کسب رتبه هفتم و نهم کنکور سراسری در رشته ریاضی و فیزیک توسط دو دانش آموز هرمزگانی نقل محافل شد و رنگ شادی کسب رتبه تک رقمی توسط دانش آموزان هرمزگانی برای اولین بار به تابلوها و در و دیوار شهر پاشید... خبری که تعجب همگان یا حداقل ما هرمزگانی ها را که به وضعیت نابسامان آموزش استانمان واقفیم را برانگیخت.

علی سالار حسینی یکی از دو دانش آموز هرمزگانی است که توانست در کنکور سراسری سال 97 برای نخستین بار در هرمزگان رتبه تک رقمی را در رشته ریاضی و فیزیک کسب کند، این رتبه هفتم کنکور ریاضی و فیزیک سال 97 با حضور در دفتر خبرگزاری وبلاگ بهروز، منطقه خلیج فارس، پاسخگوی سؤالات سرویس علمی و آموزشی این خبرگزاری بود که در ادامه شما را به خواندن این گفت وگو دعوت می کنیم:

خودتان را معرفی کنید؟

علی سالار حسینی، رتبه 7 کشوری و رتبه سه منطقه دو رشته ریاضی و فیزیک در کنکور سراسری سال 97 هستم. متولد روستای سیروئیه از توابع شهرستان حاجی آباد در استان هرمزگان بوده، دوره ابتدایی را در روستای سیروئیه و سال اول هدایت را در مدرسه نمونه دولتی شهرستان حاجی آباد گذراندم که چون وضعیت آموزشی آنجا را خیلی مناسب ندیدم انتقالی گرفته و به مدرسه نمونه دولتی جامة الصادق در بندرعباس آمدم، پس از آن نیز در آزمون تیزهوشان پذیرفته و دوران دبیرستان را در مدرسه شهید حقانی بندرعباس درس خواندم.

چطور برای درس خواندن برنامه ریزی کردید و در روز چند ساعت وقت می گذاشتید؟

برای کنکور از سال دوم دبیرستان به صورت جدی و حرفه ای آغاز به درس خواندن کردم، به این صورت که ساعت مطالعاتی ام را بالا بردم، تا سال سوم دبیرستان روزانه به طور میانگین 6 ساعت درس می خواندم و در سال چهارم به این علت که هم باید دروس سال چهارم را می خواندم و هم دروس سال های گذشته را مرور می کردم ساعت مطالعاتی ام را افزایش دادم و در روزهایی که به مدرسه می رفتم به طور میانگین 7 ساعت و در روزهای تعطیل حدود 12 ساعت درس می خواندم.

از کودکی فکر می کردید که به چنین جایگاهی دست بیابید؟

واقعیتش نه! دوران کودکی خیلی از کنکور که یک جنگ علمی واقعی است فاصله دارد و من شادی های خودم را داشتم و این تفکر که می توانم پیشرفت کنم و به رتبه خوبی در کنکور برسم از دوران دبیرستان در ذهنم شکل گرفت و این را مدیون کادر آموزشی مدرسه هستم و خدا را شکر می کنم که توانستم به جایگاهی که می خواستم برسم.

تحصیلات پدر و مادرتان چقدر است و مشوق های اصلی شما در این راه چه کسانی بودند؟

مشوق اصلی من اول پدر و مادرم بودند و بعد از آن کادر آموزشی مدرسه بودند که زحماتشان غیرقابل جبران است. پدرم تا پنجم ابتدایی و مادرم تا اول ابتدایی درس خوانده اند و فکر می کنم یکی از دلایل اصلی پشتیبانی آن ها برای درس خواندن من این بوده که خودشان تحصیل ننموده اند و فکر می کردند اگر من تحصیل کنم می توانم باعث افتخارشان باشم و بهتر به مردم خدمت کنم.

در خانواده و اطرافیانتان کسی را داشته اید که به چنین موفقیتی دست یافته باشد؟

خیر چنین موفقیتی را در خانواده نداشتیم، البته خواهرم حدود 10 سال پیش رتبه هزار و 800 منطقه سه را به دست آورد و در دانشگاه دولتی هرمزگان تحصیل کرد اما هیچ کدام از نزدیکانم رتبه تک یا دو رقمی نداشته اند.

هدفتان برای آینده تحصیلی تان چیست؟

رشته مهندسی مکانیک دانشگاه صنعتی شریف را انتخاب کردم و به احتمال زیاد هم قبول می شوم اما فکر می کنم هیچ هدفی در جهان بهتر از خدمت به مردم نیست و من سعی می کنم و امیدوارم با استفاده از رشته ای که انتخاب کردم به این هدف دست پیدا کنم.

با توجه به اینکه می خواهید در دانشگاه صنعتی شریف تحصیل کنید به مهاجرت هم فکر نموده اید؟

قاعدتاً برای زندگی در یک کشور دیگر خیر اما برای ادامه تحصیل چراکه نه؟! اگر فرصتش پیش بیاید این کار را خواهم کرد چون هرکسی راهی را آغاز می نماید دوست دارد به نهایت آن برسد و من هم که پا در مسیر علم و تحصیل گذاشته ام دوست دارم روزی در بهترین مکان های علمی جهان درس بخوانم و برای خدمت به مردمم به کشورم بازخواهم گشت.

در سال هایی که برای کنکور درس می خواندید چقدر از تفریحات و سرگرمی هایتان گذشت کردید؟

در سال های دوم و سوم دبیرستان تفریحاتم را داشتم و با برنامه ریزی که انجام می دادم روزانه یکی دو ساعت وقت اضافه برای تفریح کنار می گذاشتم و حتی دو هفته یک بار زمان بیشتری را صرف تفریح می کردم اما در سال چهارم این تفریحات محدود شد، بیرون رفتن ها حذف شد و روزانه تنها نیم ساعت برای سرگرمی وقت می گذاشتم.

گذشتن از تفریحات و ساعات طولانی درس خواندن برای نوجوانانی به سن من که انرژی زیادی داریم سخت است اما اگر سختی ها را تحمل نکنیم به اهداف خود نیز نخواهیم رسید.

اگر خاطره ای از دوران درس خواندن برای کنکور دارید تعریف کنید.

در سال چهارم یک شب قبل از یکی از آزمون های آمادگی کنکور با دوستانم به تفریح رفتم که البته در آن سال تنها همین یک بار را به تفریح گذراندم، خیلی خوش گذشت و علی رغم سرزنش هایی که شدیم آزمون را به خوبی گذراندیم. این خاطره را بیان کردم تا بگویم قرار نیست کل وقتمان را درس بخوانیم، چراکه ما انسانیم و کامپیوتر نیستیم که یکنواخت زندگی کنیم و برای این مسیر سخت فکر می کنم باید گاهی هم زمانی بگذاریم تا انرژی و خستگی هایمان را تخلیه کنیم و راه را با انرژی بیشتری ادامه دهیم.

وقتی نتیجه کنکور را دیدید واکنش خود و اطرافیانتان چگونه بود؟

با توجه به عملکردی که داشتم و کوششی که کردم خیلی به رتبه فکر نمی کردم و ممکن بود با یک رتبه دو رقمی هم همین حس را داشته باشم اما چون تاکنون در استان هرمزگان کسی رتبه تک رقمی کسب ننموده بود و برای اولین بار این رخ داد حس شیرین تری داشت. کما اینکه شاید اگر قبلاً هم رتبه های تک رقمی در استان داشتیم، رتبه تفاوت چندانی برایم نداشت چراکه تمام کوششم را نموده بودم و به آنچه می خواستم می رسیدم.

خانواده و دوستانم هم خیلی خوشحال شدند، کسب این نتیجه تنها با کوشش خودم نبوده و زحمات خانواده و همراهی دوستانم در این مسیر بسیار تأثیرگذار بوده است.

وضعیت آموزشی استان هرمزگان را چطور ارزیابی می کنید؟

یکی از عواملی که باعث موفقیت هر فردی می گردد انگیزه است و مشکل اساسی که در استان هرمزگان داریم نبودن انگیزه کافی در بین دانش آموزان است، ما استعدادهای زیادی در استان داریم که اگر انگیزه و نیروی محرکه ای داشته باشند می توانند قله های موفقیت را فتح نمایند اما متأسفانه این نیروی محرکه وجود ندارد.

از نظر امکانات آموزشی مثل دسترسی به کتاب های آموزشی فکر می کنم تا اندازه ای وضعیت خوب است و حتی اگر کتابی در دسترس نباشد امروزه با پیشرفت تکنولوژی می توان کتاب ها را به صورت اینترنتی سفارش داد و در هر نقطه ای از کشور به بسیاری از منابع علمی دسترسی داشت اما سطح آموزش در مدارس آنچنان بالا نیست و در چند سال اخیر نیز سطح آموزشی هرمزگان در بین 31 استان در رده های آخر قرار داشته و به جز یکی دو مدرسه که با زحمات کادر آموزشی شان به سطح خوبی رسیده اند بقیه مدارس در سطح کسب موفقیت های چشم گیر در آزمون های سراسری نیستند و حرفی برای گفتن ندارند.

از مسئولین خواهش می کنم افراد مجربی که تخصص کافی در روانشناسی کودک و نوجوان دارند را در مدارس جذب نمایند تا بتوانند انگیزه کافی را در دانش آموزان ایجاد نمایند و از لحاظ آموزشی هم باید برای بالا بردن سطح آموزش تدبیری اندیشیده گردد.

در خصوص کتابخانه هم باید بگویم در شهر بندرعباس کتابخانه های خوبی وجود دارد که من فکر می کنم مراجعات به آن ها کم است، اگر این کتابخانه ها به کتاب های سطح کنکور مجهز شوند دانش آموزان با شوق و انگیزه بیشتری به این کتابخانه ها مراجعه نمایند و فضای مناسبی برای پیشرفت آن ها محیا گردد.

چه توصیه ای برای پشت کنکوری ها دارید؟

فکر می کنم یکی از بهترین کارهایی که می توان برای غلبه بر این مسیر سخت و پر فراز و نشیب انجام داد این است که از ابتدا برای خود هدفی را معین کنیم، بدانیم برای چه درس می خوانیم، کنکور گام اول در مسیر موفقیت است و لزوماً کسی که در کنکور موفق باشد در آینده موفق نخواهد بود. می توان با استفاده از ابزار کنکور به هدف اصلی دست پیدا کرد.

من از سال دوم دبیرستان به این فکر کردم که در آینده رشته مهندسی مکانیک را ادامه دهم، با اینکه بسیاری از رتبه های برتر رشته ریاضی و فیزیک در کنکور به رشته های برق و کامپیوتر گرایش دارند اما من فکر می کنم علاقه و هدف مهم ترین چیز در زندگی است.

گفت وگو از لیدا رضائی، خبرنگار وبلاگ بهروز