قهرمان وزنه برداری جهان: آب برای خوردن نداشتیم اما توجهی نشد! - وبلاگ بهروز

به گزارش وبلاگ بهروز، قهرمان وزنه برداری جهان گفت: اردوی آخر تیم ملی بدترین شرایط را داشت اما وزارت ورزش به ما توجهی نکرد. این در حالی است که در مراسم بدرقه رشته های دیگر پاداش می داد.

رسول معتمدی در گفت وگو با وبلاگ بهروز درباره عملکرد خود در مسابقات قهرمانی بزرگسالان جهان ازبکستان بیان نمود: من در سالن گرم کردن شرایط خوبی داشتم. در حرکت اول یک ضرب میله به سرم برخورد کرد و باعث شد تمرکزم به هم بریزد. در دو حرکت بعدی توانستم به خوبی وزنه ها را مهار کنم از آنجا که وزنه بردار کره ای یک ضرب زن بود، می خواستم فاصله ام با او زیاد نشود تا برای حرکت دوضرب به مشکل بر نخورم و خدا را شکر این اتفاق هم رخ داد. در حرکت دوضرب هم استراتژی ما این بود که با اولین حرکت، مدالم را قطعی کنم. حرکت دوم برای کسب طلای مجموع بروم و در حرکت سوم هم به رکورد جهان حمله کنم. اشتباهی از سوی من رخ داد و حرکت دوم دوضرب را با وجود این که وزنه سبک بود، از دست دادم و در حرکت سوم مدال طلا را قطعی کردم. می توانستم بیش تر از این هم وزنه بزنم اما زیاد کردن وزنه کمی ریسک بود و با همان 220 کیلوگرم هم می توانستم طلای مجموع را بگیرم بنابراین تصمیم بر این شد که 220 کیلوگرم را بزنم.

معتمدی در پاسخ به این پرسش که چه حسی دارد که در اولین حضورش در مسابقات قهرمانی بزرگسالان جهان مدال طلای مجموع را کسب کرد؟ گفت: قبل از آغاز مسابقات همه از من توقع کسب مدال طلا را داشتند و زمانی که به آن رسیدم به نوعی انجام وظیفه کردم. حس کردم این طلا حق تیم ایران است و من وسیله ای شدم تا این کار را انجام دهم. خوشحالم که دل مردم شاد شد و انتظاری که داشتند را برآورده کردم. واقعیت این است که برای این مسابقه فشار زیادی روی من بود چون مردم از من توقع مدال طلا داشتند و استرس این را داشتم که می توانم مدال طلا را بگیرم یا نه. حتی به شوخی به سرمربی تیم ملی می گفتم من بعد از این مسابقه خداحافظی می کنم چون اگر بخواهم چند مسابقه دیگر هم این فشار و استرس را تحمل کنند تمام موهایم سفید می شود. الان خوشحالم که روسفید شدم امیدوارم در مسابقات آینده هم برای شاد کردن دل مردم چیزی کم نگذارم.

این قهرمان جهان با اشاره به مسائل تیم ملی برای حضور در مسابقات قهرمانی جهان، شرح داد: در اردوی آخر واقعا شرایط سختی داشتیم حتی آب برای خوردن هم وجود نداشت و وزارت ورزش و شخص وزیر به وزنه وبرداری بی توجه بودند. مردم فقط همان لحظه رقابت و گرفتن مدال را می بینند و خوب است که بدانند قبل از آن چه شرایط سختی را داشتیم اما متاسفانه وزیر ورزش هیچ توجهی نکرد و حتی یک بار هم در تمرینات ما حاضر نشد تا ببیند در چه شرایطی قرار داریم. الان که دیگر مدال گرفتیم بخواهند توجه کنند فایده ای ندارد و مانند نوش دارو بعد از مرگ سهراب است. نکته جالب این است که ما می دیدیم که وزیر در مراسم بدرقه تیم های دیگر حاضر می شود و به آن ها پاداش می دهد اما دریغ از این که حتی یک پیام برای وزنه برداران بفرستد یا بخواهد انگیزه ای بدهد فقط خدا را شکر می کنم که مقابل مردم رو سفید شدیم.

این وزنه بردار دسته 102 کیلوگرم ایران در مورد انگشتری که هنگام رفتن روی سکو در دست داشت، گفت: وقتی برای اهدای مدال به موزه آستان قدس رضوی رفته بودم، مسوول آن بخش انگشتری به من داد که نگین آن از سنگ قبر امام رضا(ع) بود. من در همان سفر مشهد از امام رضا خواستم که کمکم کند تا در مسابقات قهرمانی جهان پیروز باشم و نیت کردم که در صورت پیروزیت، هنگام رفتن بر روی سکوی انگشتر را بیندازم. البته پس از آن هجمه های زیادی به من وارد شد خیلی حرف ها به من زدند اما مهم برای خودم این بود، نیتی که داشتم را انجام دهم.

معتمدی در مورد شادی او و حقوقی در لحظات پایانی مسابقه، تاکید کرد: من برای حقوقی بسیار خوشحالم که توانست به مدال جهانی برسد. او زحمت زیادی در این سال ها کشیده است و حقش مدال جهانی بود. فکر می کنم بعد از سال ها شور و شادی خاصی روی تخته مسابقات شاهد بودیم و فضای صمیمی وجود داشت. من از همه کسانی که زحمت کشیدند تشکر می کنم و امیدوارم توانسته باشم با این مدال زحمات شان را جبران کنم.