کثیف و خوشمزه با طعم فوتبال! - وبلاگ بهروز

به گزارش وبلاگ بهروز، اسکناس های رنگارنگی که در لفظ به یک پول سیاه نمی ارزد و در عمل چقدر بعضی را فربه می نماید.

به گزارش ، تریبون را که جلوی خودشان می بینند چقدر شیوا در خصوص لزوم سلامت در فوتبال حرف می زنند و صغیر و کبیر را به فساد متهم می نمایند.یادم نمی رود روزی روزگاری جوان تر که بودم با یک تحقیق گسترده سعی کردم فساد در فوتبال را حداقل در بخش مدیران و بازیکنان و دلال های محترم به تصویر بکشم.

از زمین های خاکی که آغاز کردم رگه های کوچکی از پارتی بازی و دلال بازی در حد آب میوه و کیک نوشابه دیدم که خیلی به چشم نمی آمد.

رفتم بالاتر همین که رنگ چمن سبزتر می شد به جای خوراکی های پیشکش، پای اسکناس های ایرانی باز شد و خیلی راحت صندلی ها در زمین مسابقه بارنگ اسکناس تغییر می کرد.

یادمِ یک روز برای تست یکی از دوستانم را به یک باشگاه بزرگ پایتخت فرستادم، بازیکنان زیادی از جای جای ایران برای حضور در این تیم آمده بودن و دوست من اگر حمل بر بزرگنمایی نباشد شاید هنوز هم در فوتبال مثل او را ندیده ام، حداقل در ایران مثل او راندیدم.

این دوست محترم ازلحاظ اقتصادی در خانواده بسیار ضعیفی زندگی می کرد و باور کنید فیلم بچه های آسمان مجید مجیدی و کفش های معروف و مشترک بین خواهر و برادر در خصوصش صدق می کرد.

اما همین که توپ به پایش می رسید غوغا می کرد و من مطمئن بودم او روزی بهترین بازیکن ایران و شاید دنیا خواهد شد.

تمرین که آغاز شد بازیکنان با کفش های گران قیمت و شکم های بیرون زده با ناز و ادا به صحبت های سرمربی و مسئول آموزشگاه گوش می دادند، در یک حرکت با فن پانوراما به راحتی در یک نقطه میخکوب شدم، دوستم با همان کفش ها در تمرین لابه لای آن هم استوک های گران قیمت از برند های معتبر...

تمرین که تمام شد آب میوه بود که خانواده ها برای فرزندانشان می آوردند و با حوله اختصاصی عرقشان را خشک می کردند مبادا کمی چربی از بدنشان کم گردد.

شایسته ها انتخاب شده بودن و همان دوست من در کناری ایستاده بود و چشم به دهان سرمربی!

فقط 2 انتخاب مانده بود؛ یک بنز سوار با پدری موجه و ظاهری متجدد و طرف دیگر یک پسر ساده با کفش هایی پاره

پدر خصوصنظر سرمربی را به گوشه ای بُرد و بادی به غبغب انداخت و در عین غرور گفت: مگر این زمین احتیاج به مرمت ندارد؟ چرا رختکن ها مناسب نیست؟ ن. که نیتم خیر است و این چک را برای درست کردن این زمین کنار گذاشتم و بحث فنی بازیکنان به من ارتباطی ندارد اما سرمربی حرفش را قطع کرد؛ پسر شما که عالی بود و جزئی از انتخاب های من! و بقیه ماجرا ...

چهره دوستم را که نگاه کردم چقدر غمگین بود، با بغض گفت: آقای مربی این بازیکن که در بازی تمرینی اصلاً توپ به پایش نخورد!

دوست من اصلاً نمی دانست که فوتبال پول می خواهد نه فن! اسکناس می خواهد نه تاکتیک!

از زمین های پایه گذشتیم، چون پایه و اساسی نداشت و پول حرف اول را می زد در حالیکه روی دیوار همان آموزشگاه نوشته بود اینجا استعداد ها حرف اول را می زنند.

تحقیقات بعدی از لیگ برتر فوتبال آغاز شد؛ جایی که مدیرعامل سرمربی تیم را انتخاب کرد و بعدازآن سرمربی باید بازیکنانش را معرفی می کرد و بعد لیست خرید به توضیح زیر می باشد. بازیکنانی را می خواهم که 10 درصد پول باشگاه را بگیرند و 90 درصد سهم من است!

این شعار سرمربی حرفه ای فوتبال بود و شراکت مدیرعامل با سرمربی بسیاری از مسائل احتاقتصادی را حل می کرد.

آقای مدیر به این مدل بسنده نکرد و برای جذب بازیکنان خارجی با چند دلال اسم ورسم دارد صحبت کرد شما بازیکن 200 هزار دلار من قرارداد را روی 500 هزار می بندم و باقیمانده تقسیم بر 2

چراغ رکورد دوربین که روشن شد آقای مدیرعامل با یک قیافه معصومانه گفت: باید ریشه دلال بازی و فساد در فوتبال خشک گردد پول نباید در ورزش حرف اول را بزند

و چند ثانیه پس از خاموش شدن دوربین همان مدیرعامل: همه چی پوله دیگه بالاخره باید کنار اومد

اینکه فوتبال یک صنعت پول ساز در دنیاست اصلاً بر کسی پوشیده نیست فقط پُز صداقت دریافت های برخی ها روی اعصاب است.

هر متهمی در فوتبال دیگری را متهم می نماید و هر اتهامی برای همه صدق می نماید و همه هم در حال سالم سازی فضای فوتبال هستند؟!

چند سال قبل با یکی از دلال های معروف تهران حرف می زدم خیلی با صراحت گفت: سال جاری بازار کار بد نبوده حدود 1 میلیارد و 800 میلیون تومان درآمد داشتیم اونم توی همین یک ماه جابجایی!برخی هاشون هم 2 ساله بستن و سال بعد 20 درصدش اتومات به حسابم واریزمی شه.

دیدم اینجا هم وضع مثل همون کیک نوشابه زمین های خاکیه فقط هزینه هاش کم و زیاد میشه، تصمیم گرفتم یک پله بالاتر و حول وحوش تیم ملی چرخی بزنیم.

این بار سند های ساختگی و بازیکنان سفارشی و باج خواهی از اسپانسر و غیره..

و ماجرا به اینجا رسید که یک سیب گندیده همه سبد را خراب می نماید و فوتبال اسیر همین قانون است.

امروز در هر نشست خبری آن هایی همه را متهم می نمایند که خودشان هم روزی متهم بودند و فقط زمانی زبان باز می نمایند که سهمشان از فساد کمتر از دیگران است و جیب هایشان خالی است.